2 "Welke schoenen wil zij graag  hebben"

IK ben ook ervaringsdeskundige als het daarom gaat, hoe wij met mensen met een handicap omgaan.

Het is een vreemde gewaarwording, als je samen met je partner naar bijvoorbeeld een schoenenwinkel gaat en de verkoper aan jouw man vraagt, wat mevrouw ( ik) voor schoenen wil hebben.

Omdat ik kleine afstanden kan lopen, kan ik ook uit mijn rolstoel opstaan. Maar waag het niet, in het openbaar, bijvoorbeeld in een restaurant of winkel uit een rolstoel op te staan. Als blikken konden doden, was ik al lang morsdood.

Ik heb een vrij compacte rolstoel, waarmee ik meestal makkelijk door alle deuren binnen en buiten kom. In een restaurant pas ik keurig op de plaats van een stoel, die tijdelijk elders neer gezet kan worden. ….En toch reageren veel mensen heel krampachtig wanneer ik ergens langs moet. Zij springen op rukken met tafels en stoelen, hoewel dat helemaal niet nodig is. In het restaurant is het mij al gebeurd, dat de ober verontwaardigt was, omdat ik niet vooraf had aangegeven, dat ik met een rolstoel kwam. De goede man was er bijna niet van te overtuigen, dat mijn rolstoel op de plaats van een gewone stoel past.

Tenslotte stel ik mij de vraag, waarom zich mensen in een winkel, museum enz. zo vaak bij mij verontschuldigen. Ik passeer een mevrouw in de winkel,  zij gaat een stapje op zij en  zegt sorry. Iets later draait zich een mijnheer om, ziet mij en zegt sorry. Waarom? Waarvoor. Het is zeker aardig bedoeld, maar het blijft vreemd.